__construct(), __destruct(), __call(), __callStatic(), __get(), __set(), __isset(), __unset(), __sleep(), __wakeup(), __toString(), __invoke(), __set_state(), __clone() ve __debugInfo() işlev isimleri PHP sınıflarında sihirli işlemler yaparlar. İşlevlerinize sihirli bir işlevsellik kazandırmak istemedikçe bu isimleri sınıfınızın içinde işlev ismi olarak kullanamazsınız.
PHP, __ ile baslayan tüm işlev isimlerini sihirli işlevlere ayırmıştır. Belgelenmiş bir kaç sihirli işlevsellik dışında __ ile başlayan işlev isimleri kullanmamanızı öneririz.
    serialize() işlevi, sınıfınızın
    __sleep()
    adında sihirli bir işleve sahip olup olmadığına bakar. Böyle bir işlev
    varsa herhangi bir serileştirme işleminden önce bu işlev çalıştırılır.
    Bu işlev ile nesne üzerinde temizlik yapabilir ve serileştirilmesi
    gereken nesnenin tüm değişken isimlerinin bir dizi halinde döndürülmesini
    sağlayabilirsiniz. Eğer işlev hiçbir şey döndürmemişse NULL
    serileştirilir ve bir E_NOTICE çıktılanır.
   
Bilginize:
Ebeveyn sınıflardaki private özelliklerin isimlerini döndürmek __sleep() için imkansızdır. Bunu yapmaya kalkışırsanız
E_NOTICEseviyesinde bir hata iletisi alırsınız. Bunun yerine Serializable arayüzünü kullanabilirsiniz.
__sleep() işlevinin asıl kullanım amacı askıdaki veriyi göndermek gibi temizliğe benzer işlemler yapmaktır. Ayrıca, tümüyle kaydedilmesi gerekmeyen büyük veri parçaları sözkonusu olduğunda da bu işlevden yararlanabilirsiniz.
unserialize() işlevi tersine bir işlem yaparak __wakeup() adında bir sihirli işlevin varlığını araştırır. Böyle bir işlev varsa, bu işlev nesnenin sahip olduğu tüm özkaynakları yeniden oluşturabilir.
__wakeup() işlevinin asıl kullanım amacı, serileştirme sırasında kaybedilebilen veritabanı bağlantılarını yeniden oluşturmak ve diğer ilklendirme işlemlerini yeniden yapmaktır.
Örnek 1 - Uyutma ve uyandırma
<?php
class Bağlantı
{
    protected $hat;
    private $dsn, $kullanıcı, $parola, $db;
    public function __construct($dsn, $kullanıcı, $parola, $db)
    {
        $this->dsn = $dsn;
        $this->kullanıcı = $kullanıcı;
        $this->parola = $parola;
        $this->db = $db;
        $this->connect();
    }
    private function bağlan()
    {
        $this->hat = new PDO($this->dsn, $this->kullanıcı, $this->parola);
    }
    public function __sleep()
    {
       return array('dsn', 'kullanıcı', 'parola');
    }
    public function __wakeup()
    {
        $this->bağlan();
    }
}?>
    __toString() yöntemi, sınıf bir
    dizgeye dönüştürüldüğünde sınıfın nasıl tepki vereceğine karar vermeyi
    sağlar. Bu yöntem bir dizge döndürmelidir, aksi takdirde
    E_RECOVERABLE_ERROR seviyesinde ölümcül bir hata
    çıktılanır.
   
You cannot throw an exception from within a __toString() yöntemin içinden bir istisna oluşturamazsınız. Bunu yapılması ölümcül hata ile sonuçlanır.
Örnek 2 - Basit bir örnek
<?php
// Basit bir sınıf tanımlayalım
class TestClass
{
    public $foo;
    public function __construct($foo)
    {
        $this->foo = $foo;
    }
    public function __toString()
    {
        return $this->foo;
    }
}
$class = new TestClass('Merhaba');
echo $class;
?>
Yukarıdaki örneğin çıktısı:
Merhaba
    PHP 5.2.0'dan önce __toString()
    yönteminin, doğrudan echo ya da
    print işlevleri ile birlikte çağrılmadıkça bir önemi
    yoktu. PHP 5.2.0'dan beri sadece dizge  bağlamlarında
    (%s değiştiricili printf()
    gibi) çağrılabilmekte, diğer bağlamlarda (%d
    değiştiricili printf() gibi) çağrılamamaktadır. PHP
    5.2.0'dan beri nesneleri
    __toString() yöntemi olmaksızın
    dizgeye dönüştürme işlemi E_RECOVERABLE_ERROR
    hatasına yol açmaktadır.
   
__invoke() yöntemi, bir betik bir nesneyi bir işlev olarak çağırmaya çalışırsa çağrılır.
Bilginize:
Bu özellik PHP 5.3.0'dan beri mevcuttur.
Örnek 3 - __invoke() kullanımı
<?php
class CallableClass
{
  public function __invoke($x)
  {
    var_dump($x);
  }
}
$obj = new CallableClass;
$obj(5);
var_dump(is_callable($obj));
?>
Yukarıdaki örneğin çıktısı:
int(5) bool(true)
$özellikler
    )Bu duruk yöntem, PHP 5.1.0 sürümünden beri var_export() tarafından ihraç edilen sınıflar için çağrılmaktadır.
Bu yöntemin tek değiştirgesi array('özellik' => değer, ...) biçeminde ihraç edilen özellikleri içeren bir dizidir.
Örnek 4 - __set_state() kullanımı (PHP 5.1.0 ve sonrası)
<?php
class A
{
    public $var1;
    public $var2;
    public static function __set_state($bir_dizi) // PHP 5.1.0'dan beri
    {
        $obj = new A;
        $obj->var1 = $bir_dizi['var1'];
        $obj->var2 = $bir_dizi['var2'];
        return $obj;
    }
}
$a = new A;
$a->var1 = 5;
$a->var2 = 'foo';
eval('$b = ' . var_export($a, true) . ';'); // $b = A::__set_state(array(
                                            //    'var1' => 5,
                                            //    'var2' => 'foo',
                                            // ));
var_dump($b);
?>
Yukarıdaki örneğin çıktısı:
object(A)#2 (2) {
  ["var1"]=>
  int(5)
  ["var2"]=>
  string(3) "foo"
}
Gösterilmesi gereken özelliklerini döndürmek için bir nesne dökümleneceği zaman bu yöntem var_dump() tarafından çağrılır.
Bu özellik PHP 5.6.0 sürümünde eklendi.
Örnek 5 __debugInfo() kullanımı
<?php
class C {
    private $prop;
    public function __construct($val) {
        $this->prop = $val;
    }
    public function __debugInfo() {
        return [
            'propSquared' => $this->prop ** 2,
        ];
    }
}
var_dump(new C(42));
?>
Yukarıdaki örneğin çıktısı:
object(C)#1 (1) {
  ["propSquared"]=>
  int(1764)
}