Kalıcı bağlantılar betiğinizin çalışması bittiğinde kapanmayan bağlantılardır. Bir kalıcı bağlantı istendiğinde PHP evvelce açılmış eşdeğer bir kalıcı bağlantı var mı diye bakar ve varsa onu kullanır. Yoksa yeni bir bağlantı oluşturur. Bir 'eşdeğer' bağlantı, aynı konağa (uygulanabildiği takdirde) aynı kullanıcı adı ve parola kullanılarak açılmış bağlantıdır.
HTTP sunucuları hakkında tam bilgi sahibi olmayan kişiler ne yaptıklarını bilmeden yükü yanlış kalıcı bağlantılara dağıtabilir ve bu yanlış bağlantılarla çalışabilirler. Özellikle, size aynı bağlantı üzerinde 'kullanıcı oturumları' açma olanağını, verimli hareket işlemleri kurulmasını ve başka birçok şeyi bir bütün halinde sağlamazlar. Aslında, son derece net olarak, kalıcı bağlantılar, kalıcı olmayan bağlantılarla mümkün olmayan işlevselliği size sağlayamazlar.
Neden?
Bu HTTP sunucusunun işi nasıl yaptığı ile ilgilidir. PHP'nin HTML sayfalarını üretmek için HTTP sunucusunu üç şekilde kullanabilir.
İlk yöntem, PHP'yi bir CGI "sarmalayıcı" olarak kullanmaktır. Bu yolla, HTTP sunucusundan her PHP sayfası isteğinde PHP yorumlayıcısının yeni bir örneği oluşturulup yok edilir. Yorumlayıcı her istekten sonra yok edildiğinden kazanılan özkaynaklar da (bir SQL veritabanı bağlantısı gibi) kaybedilir. Bu durumda, kalıcı bağlantılar kullanarak da hiç bir şey kazanamazsınız; çünkü özkaynaklar kalıcı olmayacaktır.
İkinci ve en çok kullanılan yöntem, PHP'yi çok süreçli bir sunucuda bir modül olarak çalıştırmaktır. Bu olanak şimdilik sadece Apache HTTP sunucusu ile mümkündür. Çok süreçli bir sunucu, işleri sayfaları sunmak olan bir çok (alt) süreci denetimi altında tutan bir ana sürece sahiptir. Bir istemciden bir istek geldiğinde, başka istemcilere hizmet sunmayan alt süreçlerden birini bu isteğe tahsis eder. Eğer aynı istemci ikinci bir istek yaparsa bu isteğe başka bir alt süreç yanıt verebilir. Kalıcı bir bağlantı açıldığında SQL hizmeti isteği yapılan her sayfa isteği SQL sunucuya tahsis edilen aynı bağlantıdan sunulur.
Son yöntem, PHP'yi çok evreli bir sunucuda bir eklenti olarak kullanmaktır. PHP4 şimdilik, PHP'nin bir eklenti olarak kullanımına izin veren Netscape FastTrack (iPlanet), Microsoft's Internet Information Server (IIS) ve O'Reilly's WebSite Pro gibi çok evreli HTTP sunucularında ISAPI, WSAPI ve (Windows üzerinde) NSAPI için destek vermektedir. Davranış esas olarak ikinci yöntemde açıklanan çok süreçli yöntemle aynıdır.
Kalıcı bağlantılar ek bir işlevselliğe sahip değilseler bunlar neden tercih ediliyorlar?
Yanıtı oldukça basittir: Verimlilik. SQL sunucunuza bağlantı açmak çok masraflıysa kalıcı bağlantılar kurmak daha iyidir. Bu bedel gerçekte birçok sebebe bağlı olabileceği gibi olmayabilir de. Bu, veritabanının, HTTP sunucunun bulunduğu makinede olup olmamasından SQL sunucusunun makineye ne kadar yük bindirdiğine kadar geniş bir yelpazede değerlendirilebilir. Son değerlendirmede, eğer bu bedel yüksekse kalıcı bağlantıların büyük ölçüde yardımı olacaktır. SQL sunucuya yapılan her bağlantı isteğinde alt süreç sadece o sayfayı işleyeceği yerde, kalıcı bağlantı durumunda her alt sürecin ömrü boyunca bir bağlantı krmasına olanak tanınır. Yani, bir kalıcı bağlantı açmış her alt sürecin kendine ait bir kalıcı bağlantısı vardır. Örneğin, SQl sunucunuza kalıcı bağlantı açan betiğiniz 20 ayrı alt süreç çalıştırıyorsa alt süreç başına bir tane olmak 20 ayrı bağlantı var demektir.
Ancak şuna dikkat edin, bağlantı sayısı sınırlı bir veritabanını bu sınırın üstünde kalıcı bağlantılarla kullanıyorsanız bunun bazı götürüleri olabilir. Eğer veritabanınız aynı anda 16 bağlantılık bir sınıra sahipse ve çok meşgul bir sunucu oturumunda 17 alt evre bağlantı açmaya çalışıyorsa biri bunu başaramayacaktır. Eğer betiğinizde (sonsuz döngü gibi durumlarda) bağlantıların kapatılmasına izin vermeyen hatalar varsa, veritabanı sadece 16 bağlantı ile hızla batağa saplanacaktır. Terkedilmiş ve boştaki bağlantıların devreye sokulması hakkında bilgi edinmek için veritabanınızın belgelerine bakınız.
Kalıcı bağlantıları kullanırken hesaba katmanız gereken bir çok yetersizlik vardır. Bunlardan biri, bir kalıcı bağlantı üzerinden tablo kilitlemesi yapıyorsanız ve betiğiniz herhangi bir şekilde kilidi serbest bırakamazsa aynı bağlantıyı kullanan sonraki betikler sonsuza kadar engellenebilir ve bunun sonucu olarak HTTP sunucunuzu veya veritabanı sunucunuzu yeniden başlatmak zorunda kalabilirsiniz. Bir diğer durumda, hareketleri (transaction) kullanırken, bir hareket bloğu tamamlanmadan betiğiniz çalışmasını bitirirse aynı bağlantıyı kullanan sonraki betiklerin işleri başlarından aşacaktır. Her durumda, tablolarınızın kilitlerini açmak ve hareketleri başa sarmak için register_shutdown_function() işlevini kullanarak bir temizlik işlevi tanımlayabilirsiniz. Daha da iyisi, tablo kilitleri veya hareket blokları kullanan betiklerde kalıcı bağlantıları kullanmayarak bu sorunlardan tamamiyle kurtulabilirsiniz.
Özetle, kalıcı bağlantılar normal bağlantılarla bire bir eşleşecek şekilde tasarlanmışlardır. Yani, betiğinizin davranışını değiştirmeden kalıcı bağlantılar yerine her zaman kalıcı olmayan bağlantılar kullanabilirsiniz. Bu, muhtemelen betiğinizin verimliliğini etkileyecektir ama davranışında bir değişikliğe yol açmayacaktır!
Ayrıca bakınız: fbsql_pconnect(), ibase_pconnect(), ifx_pconnect(), ingres_pconnect(), msql_pconnect(), mssql_pconnect(), mysql_pconnect(), ociplogon(), odbc_pconnect(), oci_pconnect(), pfsockopen(), pg_pconnect() ve sybase_pconnect().