Conjugaisons Similar verbs Derived verbs
MENER
Infinitif
mener, meneir
Indicatif Présent
(je) mein, main; moin; meing; moign; maine
(tu) meines, maines, mainnes; moines
(il) meine, meyne, meinet, meinne, menet, maine, mainne; moine, moinne, moinnet; monne; maigne
(nous) menons; menomes
(vous) menez, meneiz
(ils) meinent, meinnent, mainent, mainnent; mainont; moinnent; moinen; mannent; maingnent
Indicatif Imparfait
(il) menoit; meineit; menoct, mennoct
(nous) menienz
(vous) menïés, meniez
(ils) menoient; menöent; menevent
Indicatif Passé simple
(je) menai
(il) mena; menait
(nous) menasmes; menemes
(ils) menerent; menirent; menont
Indicatif Futur
(je) menrai, menré, manrai; mainra; merrai, mairai
(tu) menras; mainrais; merras
(il) menra, menrat; moinrait; merra, merrad
(nous) manrons, menruns; merrum
(vous) menreiz, menrez, menrés; merrez, merrés, merés
(ils) menront, manront; merront, meront
Subjonctif Présent
(je) mein, main; moin; maingne, meigne; moigne; meinge
(tu) meinz, mains
(il) meint, maint; moint, moinst; menget
(nous) menons
(vous) menez, menés; meigniés; magniés
(ils) meinent; maignent, meingent
Subjonctif Imparfait
(je) menasse; menesse
(il) menast; menest
(vous) menesiez; mainissiés
(ils) menassent; menessent; monexent; menissient
Conditionnel
(je) menroie, manroie; mainroie
(tu) menreies
(il) menroit, manroit; merreit, mereit, merroit
(vous) merriés
(ils) menroient; merreient
Impératif
(tu) meine, maine, mainne
(nous) menons
(vous) menez, menés
Participe Présent
menant
Participe Passé
mené, menet, meneit; moneit
Home Introduction Options Print About Contact Powered by PHP 7.1.33 (0.02 s) Creative Commons License 2008-2017 Michel Corne